معنی نوعی سلطه سیاسی

استعماری

سیطره

قدرت، تسلط، (اِ.) فرمانروایی، پادشاهی. [خوانش: (سُ طَ) [ع. سلطه] (اِمص.)]

[ع.] (ص نسب.) منسوب به سیاست، مربوط به سیاست، امور سیاسی.

چیرگی

سیاده، صعود، هیمنه، السلطه، السیطره

السلطویه

قدرت، توانایی، چیرگی،
فرمانروایی،

مربوط به سیاست،
کسی که به کارهای سیاسی بپردازد و سیاست را پیشۀ خود سازد،

چیرگی

استیلا، تسلط، چیرگی، سیطره، غلبه، قدرت، قوت، ملک، پادشاهی، فرمانروایی

قدرت و قوت، غلبه و اقتدار

توان داد نهی (داد دات قانون) (قوه مقننه)

توان داد روانی (قوه مجریه)

سیاسی. (ع اِ) ج ِ سیساء، جای پیوند مهره های پشت و جای برنشست و از ستور و سر کتف اسب و مهره ٔ پشت خر. (آنندراج) (منتهی الارب). || (ص نسبی) منسوب بسیاست.

381